پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده پرسش از معناي زندگي يكي از مهمترين و در عين حال دشوارترين مسائلي است كه ذهن انسان را از ديرباز مورد توجه خود قرار داده است. آلبر كامو فيلسوف و نويسنده فرانسوي از تأثيرگذارترين انديشمندان در بحث معناي زندگي است. او با قلم زيبا و تواناي خود، سعي مي كند مسأله پوچي زندگي را در قالب رمان و داستان براي مخاطبين خود تبيين و روشن كند. آلبر كامو به طور كامل يك انسانگراست و تنها موجود با ارزش را انسان مي داند. از نگاه او تنها جايگاه موجود براي بشر، جهان طبيعت است و عقل بشر قادر بر ورود در برخي حيطه ها، به ويژه جهان ماوراي طبيعت نيست. به باور او جهان گزافه است و زندگي انسان مدرن نيز فاقد ارزش و معناست. البته او تلاش مي كند تا از مرحله پوچي گذر كند. وي با پيش فرض عدم وجود خدا، محدوديت عقل و پوچي زندگي به افق معرفتي اي مي رسد كه به گمان خودش بهترين راه حل براي معنادار كردن زندگي است. مهمترين مبناي كامو، نگاه تجربه گرايانه و مادي انگارانه اوست كه به محدوديت هاي معرفت شناسي و هستي شناسي انديشه بشري انجاميده است. از همين رو، وي در بُعد معرفت شناسي، وجود معرفت هاي غيرحسي و در بخش هستي شناسي، وجود خدا و جهان ماوراي ماده را انكار مي كند. بر همين اساس به طور عمده نقدهاي وارد بر ديدگاه او معطوف به نقد اين مبناي انحصارگرايانه اوست. در اين پژوهش پس از بيان ديدگاه ها و رويكردهاي كامو در زمينه معناي زندگي، به نقد و بررسي اصول و مباني او خواهيم پرداخت. كليد واژه ها: آلبر كامو، زندگي، معناي زندگي، پوچي، نيهيليسم، گزاف بودن جهان.