پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اعتقاد به وجود خداوند، اصل مشترك در ميان همه شرايع آسماني مي باشد، و اصولاً فصل مميز انسان الهي از فرد مادي در همين امر نهفته است.دو دين يهوديت و اسلام در شمار مهمترين اديان ابراهيمي به شمار مي آيند. به همين دليل است كه پرداختن به مفاهيم در پيوند با خدا دراين اديان از اهميتي خاص برخوردار است.قرآن كريم وجود خدا را امري روشن و بي نياز از دليل مي داند، در عين روشن بودن وجود«خدا»،قرآن براي كساني كه مي خواهند از طريق تفكر و استدلال خدا را بشناسند راههايي را پيش روي آنان گشوده است. در تورات نيز وجود خداوند بديهي و مسلم انگاشته شده و در هيچ كجاي آن استدلال صريح بر وجود خداوند صورت نگرفته است.متكلمان يهودي تلاش چنداني براي اثبات خدايي كه اساس دين يهود است ندارند، تمام تلاش آنان معطوف به آن است كه از اراده خدا سخن بگويند و طبيعت را بهترين گواه بر وجود خدا مي دانند. عليرغم آن به پاره اي از ادله اثبات خدا در الاهيات يهودي اشاره شده است .تقرير فيلسوفان متأله يهودي از اين ادله، همان تقريري است كه در الاهيات اسلامي وجود دارد. يهوديت نيز مانند اسلام از آغاز بر توحيد استوار شده و هر دو دين، خدا را با صفات جلال و جمال ستوده اند و خداي اسلام بر اساس صفاتي كه در قرآن بيان شده همان خداي عهد عتيق است.تفاوت اين دو دين در مسئله صفات،به جنبه «ابوت»و فرزند داشتن بر مي گردد،كه يهوه خود را پدر بني اسرائيل مي خواند در حاليكه چنين صفتي هرگز در قرآن نيامده است. واژگان كليدي: خدا، اسلام، يهود.