پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حزن و اندوه يكي از حالات و ويژگي هاي انساني است كه اهميت زيادي در سلامت هر فرد بلكه جامعه دارد.قرآن به عنوان برنامه عملي زندگي، تمامي ابعاد زندگي انسان را مورد توجه قرار داده وبرنامه‌هايي براي آن ارائه نموده است. حزن جزئي جدايي ناپذير از زندگي انسان مي باشد كه بر روابط فردي، اجتماعي و معنوي انسان‌ها اثر مي‌گذارد؛ لذا لازم است جايگاه حزن و انواع و عوامل و آثار و مصاديق آن در قرآن با مراجعه به تفاسير و استمداد از روايات بررسي و ديدگاه قرآن در باره آن را تحصيل و از راهكار‌ها و رهنمودهايي كه اين كتاب نوراني در اين زمينه ارائه نموده است بهره گيريم. از دستاوردهاي اين تحقيق اينكه با توجه به آيات قرآن، حزن و اندوه به دو نوع ممدوح و مذموم تقسيم مي شود و عليرغم اينكه در اغلب آيات از حزن و اندوه نهي شده آياتي نيز به بيان ويژگي ها آثار و مصاديق حزن ممدوح پرداخته است. قرآن كريم حزن ممدوح را، حزن حاصل از نگريست كامل در امور معنوي و غبطه خوردن به خاطر عقب افتادن از آن ها معرفي كرده. و از مصاديق حزن ممدوح، حزن در مصائب اهل بيت(عليهم السلام)، از دست دادن نيكي ها، حزن به سبب احساس مسئوليت و... برشمرده است. افزون بر اين در اين تحقيق، با بيان تعريف و ماهيت افسردگي، بررسي جايگاه آن در اسلام و پيامد هايي كه در پي دارد و تبيين رابطه اش با حزن ممدوح، مخرب بودن افسردگي و سازنده بودن حزن ممدوح را به اثبات رسانديم.