پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اصل نبوت، از اصول مشترك ميان اديان آسماني مي باشد و عصمت انبيا( از مسائل بنيادي نبوت مي باشد. سه دين اسلام، يهوديت و مسيحيت از مهمترين اديان ابراهيمي به شمار مي آيند. حقيقت عصمت در اسلام، از نگاه شيعه، نيرو و ملكه اي است كه از طرف خدا به فرد معصوم اعطا مي شود و اورا از تمامي گناهان در همه مراحل زندگي با داشتن اختيار حفظ مي كند. حقيقت عصمت از ديدگاه يهود، مصون بودن كتاب مقدس از تحريف و اشتباه است و درمورد انبيا دوري از كارهاي پست ومعاني اي از اين قبيل است. و معناي عصمت از ديدگاه مسيحيت، خطاناپذيري وحي و كتاب مقدس به دليل اين كه كشف و الهام از طرف خداست و عصمت نبي يعني پاك و بي عيب بودن و معاني اي مانند اين است. عصمت انبيا در اسلام به قدري اهميت دارد كه در آن انبيا علاوه بر معصوم بودن در تلقي و ابلاغ وحي بايد در امور فردي و اجتماعي نيز معصوم باشند و متكلمين اسلامي عصمت را با دلائل عقلي و نقلي اثبات كرده اند. عصمت انبيا در دو دين يهوديت و مسيحيت به دليل تحريفات گسترده عهدين و وجود نسبت هاي ناروا به انبيا( ضرورت وجايگاهي ندارد. و در مسيحيت معاصر نيز عصمت مؤلفه هايي چون پاپ و كليسا به دليل سوء استفاده هاي آنان از اين موضوع، به چالش كشيده شده است. واژگان كليدي :عصمت، نبي، وحي، اسلام، يهوديت، مسيحيت.