پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي از مهم‌ترين مسائلي كه در سبك زندگي اسلامي بررسي مي‌شود، مساله رزق و روزي است كه بايد مورد توجه قرار گيرد. اهميت رزق و روزي در تربيت انسان در اسلام مبنايي است. غذايي كه نطفه انسان را تشكيل مي‌دهد تا تأثير لقمه حرام در عاقبت به شري انسان و انحراف او از حق، در اسلام مورد تاكيد فراوان است. گستردگي رزق و روزي در ابعاد مادي و معنوي تأثير آن را در سعادت بشر دو چندان مي‌كند. اما عموم مردم فكر مي‌كنند كه رزق و روزي فقط مسائل مادي است و براي كاهش وافزايش آن دچار اشتباه مي‌شوند و فكر مي‌كنند با تلاش و كوشش و هر وسيله‌اي مي‌توانند رزق خود را افزايش دهند. البته بايد بدانيم كه تلاش انسان و وارد شدن از راه‌هاي صحيح در ا فزايش روزي بي تاثير نيست، ولي به عنوان جزئي از علت و حتي از آن هم كمتر فقط به عنوان علت معده كه قابليت قابل را تتميم مي‌كند. اما از آنجا كه دين اسلام كامل‌ترين دين‌هاست و براي تمام چيزها دستورهاي خاصي دارد براي افزايش و كاهش رزق نيز دستور العمل‌هاي خاص خود را دارد كه آنها را در قالب آيات قرآن و روايات بيان فرموده است. در اين تحقيق در صدد بررسي اين عوامل از ديدگاه قرآن و روايات هستيم. نتايج تحقيق حاكي از تأثير عوامل متعددي در افزايش و كاهش رزق و روزي مادي و معنوي انسان دارند. از جمله عوامل افزايش عبارتند از نماز، زكات، استغفار،... و از جمله عوامل كاهش رزق عبارتند از: گناه، زنا، دروغ و... . روش تحقيق در اين تحقيق توصيفي تحليلي خواهد بود كه در دو مرحله انجام خواهد شد: ابتدا به جستجوي و كشف آياتي كه به بررسي عوامل كاهش و افزايش رزق پرداخته مي‌شود و سپس به تفكيك و تحليل و دسته‌بندي آنها مي‌پردازيم. واژگان كليدي: قرآن، روايات، رزق، روزي، افزايش روزي، كاهش روزي.