پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از ابزارشكوفايي انديشه هاي ناب و دستيابي به حقايق گم شده، مناظره ومذاكره است. بزرگان با بهره گيري از اين روشها، به تبيين آموزه هاي وحياني و عقلاني واستحكام بخشي عقايد پرداختند وباابطال شبهات مخالفان، از حقانيت اديان و آموزه هاي الهي دفاع كرده اند. دقت در آيات قرآن از حيث چگونگي طرح مناظره ها وتأكيد بر نشان دادن وجه مغالطه وراه اظهاروغلبه برمغالطات، بيانگر اين مسأله است كه قرآن به شيوه گفتگو در مناظره توجه دارد.باتأمل در آيات قرآن، مغالطاتي در مناظرات كافران با پيامبران ديده ميشود. يكي از شرايط بهره گيري از اين روش، شناخت دقيق، روش ها و آداب مناظره و مذاكره است. بااين هدف كه بابهره گيري ازآموزه هاي ديني و معرفي و تبيين آن روشها باتوجه به آموزه هاي قرآني و روايي به معرفي آنها و با روش توصيفي و تحليلي به صورت كتابخانه اي به پاسخگويي پرسش پژوهش پرداخته و در نهايت با رعايت روشها و سبكهاي مناظره ومذاكره كه دركتاب وروايات ارائه شده است. از طرفي بايد از جدال احسن كه درآيات قرآن به آن اشاره شده استفاده و از جدال باطل چون (مراء، مغالطه، مباحثه، منازعه) در بُعد منفي دوري كرد. در نتيجه با اجراي شيوه هاي مختلف مذاكره ومناظره وتوصيه ها و پرهيزات قرآني و روايي به نتيجه مثبت در امر مذاكره و مناظره با كفار خواهيم رسيد. مثلا نوع مواجهه پيامبر با مشركان در دوره مكي متفاوت از دوره مدني بود. او در دوره مكي كوشيد تا از موضع معرفتي نظام فكري و اعتقادي آنها را به چالش كشدوباتكيه برتوحيداسلامي به نفي و طرد انگاره شرك روي آورد؛ اما در دوره مدني با شكل گيري هويت نوين ديني سياسي توانست هويت سياسي و ديني مشركان مكي را به چالش بكشد.