پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: مسئله‌اي كه در دنياي امروز، به‌واسطه تغييرات سريع اجتماعي، كاهش تعاملات خانوادگي و ضعف در روابط عاطفي، به يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي تربيتي بدل شده است. بي‌توجهي والدين به نيازهاي عاطفي، رواني، اجتماعي، جسمي و تحصيلي فرزندان، نه‌تنها زمينه‌ساز اختلالات فردي همچون اضطراب، افسردگي، كاهش عزت‌نفس و افت تحصيلي مي‌شود، بلكه مي‌تواند بنيان روابط خانوادگي را سست كرده و با افزايش آسيب‌هاي اجتماعي مانند بزهكاري، انحرافات اخلاقي و كاهش سرمايه اجتماعي، ساختار جامعه را نيز تهديد كند. دغدغه اصلي اين است كه، شناسايي و تحليل اين آسيب‌ها بر اساس آموزه‌هاي قرآني و روايي و ارائه راهكارهايي عملي براي پيشگيري و اصلاح آن‌هاست. بر اين اساس، مطالعه حاضر با رويكرد توصيفي–تحليلي و روش كتابخانه‌اي، به گردآوري و تحليل محتواي آيات قرآن كريم و روايات اهل‌بيت‌(عليهم‌السلام) پرداخته و از اين منابع به‌عنوان چارچوب نظري و معيار سنجش بهره گرفته است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه از منظر ديني، مسئوليت والدين صرفاً محدود به تأمين نيازهاي مادي فرزندان نيست، بلكه شامل توجه عميق و مستمر به رشد رواني، تربيت اخلاقي، هدايت معنوي و حمايت تحصيلي آنان نيز مي‌شود. نتيجه اين بررسي آشكار ساخت كه غفلت والدين از اين ابعاد، پيامدهاي منفي گسترده‌اي براي فرد و جامعه در پي دارد، اما با ايجاد فضاي محبت‌آميز و امن در خانواده، آموزش مستقيم ارزش‌هاي اخلاقي و ديني، ايفاي نقش الگو توسط والدين، نظارت آگاهانه بر روند تربيت، و تأمين متعادل نيازهاي جسمي و آموزشي، مي‌توان بخش قابل‌توجهي از اين آسيب‌ها را پيشگيري يا درمان كرد. اين تحقيق، بر ضرورت بازگشت آگاهانه به الگوهاي تربيتي مبتني بر تعاليم اسلامي براي پرورش نسلي سالم، متعهد و توانمند تأكيد مي‌ورزد.