پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پژوهش حاضر با عنوان «بررسي نظريه رجعت و تناسخ از ديدگاه شيعه با رويكردي به شبهات احمد الحسن»، به تبيين و تحليل ديدگاه‌هاي كلامي شيعه در مسئله رجعت و نقد نظريه تناسخ پرداخته و در ادامه، آراء انحرافي احمد الحسن بصري در اين زمينه را مورد نقد و بررسي قرار مي‌دهد. مطالعات اعتقادي در حوزه معاد و مهدويت، به‌ويژه در مكتب شيعه، از اهميت بالايي برخوردار است؛ چرا كه انحراف در اين مباحث مي‌تواند به گمراهي جامعه ديني بينجامد. هدف اين پژوهش، بررسي تطبيقي مؤلفه‌هاي رجعت و تناسخ از منظر متكلمان شيعه و نقد ديدگاه‌هاي نادرست احمد الحسن در پيوند زدن اين دو مفهوم با مهدويت است. براي دستيابي به اين هدف، از روش توصيفي–تحليلي استفاده شده و داده‌ها با استناد به منابع كلامي، تفسيري و روايي شيعه گردآوري شده‌اند. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه رجعت به‌عنوان يك آموزهٔ اصيل شيعي، به بازگشت گروهي از مؤمنان و كافران به دنيا در عصر ظهور امام مهدي(عج) اشاره دارد، در حالي كه تناسخ -به معناي انتقال روح به بدني ديگر- در انديشه شيعي باطل شمرده مي‌شود. همچنين، ادعاهاي احمد الحسن مبني بر ارتباط رجعت با تناسخ و مهدويت، فاقد پشتوانه عقلي و نقلي است و با آموزه‌هاي اصيل شيعه در تضاد قرار مي‌گيرد. حاصل آنكه اين پژوهش، از سويي به تثبيت جايگاه رجعت در نظام اعتقادي شيعه مي‌پردازد و از سوي ديگر، با نقد شبهات احمد الحسن، مرزهاي اعتقادي شيعه را در برابر انحرافات روشن مي‌سازد. اين تحقيق مي‌تواند به‌عنوان منبعي براي دفاع از عقايد شيعه در برابر جريان‌هاي انحرافي مورد استفاده قرار گيرد. واژگان كليدي: رجعت، تناسخ، شيعه، شبهه.