پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

زنان به عنوان نيمي از نيروي انساني هر جامعه در ساخت و بروز حوادث وقايع مختلف داراي نقشهاي مستقيم و غيرمستقيم در ابعاد گوناگون اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي بوده اند. پايان نامه ي پيش رو با عنوان « نقش زنان درباري در تحولات فرهنگي ايران از قرن هفتم تا دهم هجري» اين پرسش را مورد بررسي قرار مي دهد كه زنان در اين دوره چه نقشي در تحولات فرهنگي داشته اند؟.» به طوركلي در تاريخ ايران بيشتر مسائل و موضوعات سياسي و نظامي مطرح بوده و كمتر به مسائل اجتماعي و فرهنگي توجه گرديده است در اين ميان نقش زنان در تحولات تاريخي مورد غفلت واقع شده است؛ لذا بررسي و تبيين نقش زنان در گسترش تحولات فرهنگي قرن هفتم تا دهم هجري ازموضوعاتي است كه به آن كمتر پرداخته شده است. نتايج اين پايان نامه كه با روش توصيفي – تحليلي سامان يافته است نشان مي دهد كه زنان دراين دوره با حضور در فعاليت هاي سياسي و فرهنگي مستقيم و غير مستقيم در نشر و گسترش تحولات فرهنگي قرن هفتم تا دهم هجري دخيل بوده اند . ازجمله ي اين زنان ميتوان به فاطمه خاتون، گوهرشاد، جان بيگم و... اشاره كردكه با اقداماتي همچون دخالت و نفوذ در دربار حكومتهاي وقت، بازسازي مراقد امامزادگان، بناي مساجد و مدارس به گسترش تحولات فرهنگي قرن هفتم تا دهم هجري كمك كردند.