پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده ارتباط موثر؛ ارتباطي است كه به مقدار زياد براي زندگي انسان مفيد باشد و تا حدي در رشد انسان يا لذت بردن او از زندگي سهم داشته باشد. اين ارتباط با اراده است و هر يك از طرفين سعي مي‌كند در جهت هدف و باور خويش بر طرف مقابل تأثيرگذار باشد. نوشتار حاضر با هدف بررسي مؤلفه‌هاي ارتباط‌گيري مؤثر از منظر قرآن كريم، به دنبال اين مطلب است كه فراگرد ارتباط چه زماني و با چه مؤلفه‌هايي مؤثر خواهد بود و براي دستيابي به اين هدف ابتدا به مطالعه در منابع اسنادي و كتابخانه‌اي پرداخته و پس از گردآوري اطلاعات و پردازش آنها به روش توصيفي- تحليلي به اين نتيجه مي‌رسد كه اصول برقراري ارتباط مؤثر بر پايه قرآن و حديث، بر سه عنصر اصلي پيام‌رسان، پيام و مخاطب استوار است. حاصل آنكه آگاهي و احاطه پيام رسان بر سه مقوله پيام، مخاطب و محيط زمينه ساز فزوني برآيند ارتباط مي‌گردد. به علاوه پيام رسان با ايمان و باور به پيام از انگيزه‌هاي بالايي در پايداري بر انتقال آن بهره‌مند است. همچنين پيام، به راستي و صدق ارزش مي‌يابد. پيام‌هاي آشكار همواره مورد توجه قرار گرفته و احتمال عمل به آنها بيشتر است. ساختار و محتواي پيام در پذيرش آن نقش تعيين كننده‌اي دارد. مخاطب نيز براي پذيرش پيام، نيازمند شناسايي جوانب پيام دريافتي است؛ زيرا انسان، عقلاً مسئول يافته‌هاي خويش است. سعي در شناخت و درك صحيح بيان در گام بعدي زمينه تجزيه و تحليل آن را بهتر فراهم مي‌كند و زمينه ايجاد ارتباط مؤثر را به وجود مي‌آورد.