پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بيماري‌هاي صعب‌العلاج علاوه بر پيامدهاي جسماني، بحران‌هاي رواني و معنوي عميقي را براي بيماران به همراه دارند. اين پژوهش با عنوان «تأثير مرگ‌انديشي صحيح بر بيماران صعب‌العلاج بر اساس آموزه‌هاي اسلامي» با هدف تبيين نقش مرگ‌انديشي مبتني بر مباني ديني در ارتقاي سلامت روان و معنويت بيماران انجام شده است. روش تحقيق به‌صورت كتابخانه‌اي و توصيفي-تحليلي است و تلاش دارد با بهره‌گيري از منابع اسلامي، فلسفي و روان‌شناختي، كاركردهاي مرگ‌انديشي صحيح را در مواجهه با اضطراب مرگ و بحران‌هاي وجودي بيماران بررسي نمايد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه مرگ‌انديشي، پديده‌اي دوسويه است كه در صورت هدايت نادرست، موجب اضطراب، افسردگي و انفعال مي‌شود؛ اما هنگامي‌كه در پرتو ايمان، معرفت ديني و نگاه توحيدي شكل گيرد، منبعي براي آرامش، اميد و معنا در زندگي خواهد بود. آموزه‌هاي اسلامي مرگ را نه پايان، بلكه آغاز مرحله‌اي برتر از حيات معرفي مي‌كنند و ياد مرگ را وسيله‌اي براي تهذيب نفس، صبر در برابر رنج‌ها و آماده‌سازي براي لقاي الهي مي‌دانند. بر اين اساس، مرگ‌انديشي صحيح مي‌تواند با كاهش اضطراب مرگ، افزايش تاب‌آوري، تقويت ايمان و معنابخشي به رنج، كيفيت زندگي بيماران صعب‌العلاج را ارتقا بخشد. اين رويكرد نه‌تنها براي خود بيماران، بلكه براي خانواده‌ها و تيم درمان نيز راهگشا است و مي‌تواند مبنايي براي ارائه مداخلات رواني و معنوي در مراقبت‌هاي باليني قرار گيرد.