پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين نوشتار با نام «تبيين نسبت دين به حكومت و نفي سكولاريسم از ديدگاه اماميه» و با هدف شناخت تبيين نسبت دين به حكومت و نفي سكولاريسم از ديدگاه اماميه سامان گرفت. دين از مفاهيم مشترك ميان انسان هاست كه هر چند در لفظ مشترك، اما در معنا و مفهوم بسيار متفاوت است.مجموعه ي جهان بيني هر فرد به هستي و روش زندگي و برنامه اي كه او بر اساس آن جهان بيني براي خود برمي گزيند (ايدئولوژي)، دين هر فرد را تشكيل مي دهد. دين هر فرد عبارتست از مجموعه اي از «هست ها» و «نيست ها» كه منتج به مجموعه اي از «بايد ها» و «نبايد ها» مي شود. حكومت عبارت است از: ساختار و نظام قدرت در هر كشور يا اجتماع كه بر اساسِ حكمِ حاكم، آن كشور يا اجتماع را اداره مي كند و امورات آن را نظم و سامان مي بخشد. نسبت هر دين به حكومت بر حسب نوع دين و نوع حكومت مي تواند متفاوت باشد.سكولاريسم از مكاتب فكري بشري است كه با شعارهايي همچون فردگرايي، آزادي حداكثري فردي، علم گرايي، تساهل و تسامح منتج به دين زدايي و ... براي دشمني با دين و يكتاپرستي به كار گرفته مي شود. در واقع مكاتبي مانند سكولاريسم با اصالت دادن به فرد و انسان، انسان را صاحب حكم دانسته و معتقدند كه امورات جامعه بايد بر اساس محوريت فرد انجسام يابد. مطابق با ديدگاه قرآن كريم، حكم فقط از آن خداست، پس از منظر اماميه تنها حكومت مشروع و حق، حكومتي است كه بر اساس حكم خداي متعالي اداره شود. ازاين رو، در اين ديدگاه «جدايي دين از سياست» به طور كامل رد مي شود. زيرا براي دريافت حكم خداي سبحان راهي جز مراجعه به دين وجود ندارد. دلايل نفي سكولاريسم از ديدگاه اماميه عبارتند از: نياز جامعه به حكومت و حاكم، شئون امام در جامعه و ضرورت تشكيل حكومت از منظر آموزه هاي ديني عبارتند از: اجراي احكام و ارزش‌هاي ديني،دفاع از كيان جامعه،برقراري عدالت و نظم اجتماعي، تأمين نيازهاي مادي و معنوي و... اين پژوهش با روش توصيفي،تحليلي و با استفاده از منابع معتبر كتابخانه اي و اينترنتي و نرم افزاري سامان يافته است.