پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

وحي، پديده الهي و يك نوع تكليم آسماني غيرمادي است كه از راه حس و تفكر عقلي قابل درك نمي‌باشد، و احتياج به درك و شعور ديگري دارد كه در برخي از افراد به حسب خواست و عنايت خداوند پديد مي‌آيد، اهميت وحي در آموزه‌هاي ديني تا اندازه‌اي است كه اگر به اين مسئله به درستي پرداخته نشود، ممكن است افراد سودجو، وحي را منكر و آن را گفته خود پيامبر ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ و نبوغ فردي و اجتماعي حضرت بدانند، نتايج، بدست آمده، آن است كه مستشرقان و دگر انديشان، شبهه‌هايي مطرح نموده كه متوجه وحي قرآني و آن را «نبوغ فردي و اجتماعي» پيامبر اكرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ دانسته كه در زمان رسول خدا ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ نيز مطرح بود كه با مستندات قرآني و روايي بر ديدگاه مستشرقان و دگرانديشان در رابطه با وحي و نبوغ اجتماعي شبهات پاسخ داده مي‌شود كه وحي به پيامبران يك موهبتي الهي و تصرفي از جانب خداست و ناظر به حقيقت الهي به لحاظ لفظ و معنا، همان كلام الهي است و آثار كلام، يعني تفهيم معناي مقصود و القاي آن در ذهن مخاطب است كه اين توسط خدا صورت مي‌گيرد، مفسران شيعه و بعضي از اهل تسنن (ره) بعد از برشمردن دلايل نقلي و عقلي در زمينه‌ي الهي بودن وحي، دلايل نبودن نبوغ فردي و اجتماعي را اثبات مي‌شود و شبهه را رد پاسخ داده، كه وحي را يك امر الهي است نه يك نبوغ فردي و اجتماعي آنگونه كه «گلدزيهر»، و دگرانديشاني مثل سروش، يوسف حداد، حامد ابوزيد و اركون و... پنداشته‌اند. اين تحقيق، با اهداف تبيين حقيقت وحي كه امر الهي است، با و روش پردازش اطلاعات توصيفي ـ تحليلي و جمع آوري با ابزار كتابخانه‌اي و مستندات قرآني و روايي و پاسخ به شبهات مطرح شده، خواهد داد.