پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين پايان‌نامه به بررسي تطبيقي «فهم دين» از نظر اسلام و غرب با تأكيد بر ديدگاه‌هاي علامه طباطبايي و جوادي آملي مي‌پردازد. در اين پژوهش، به تحليل و مقايسه نظرات اين دو متفكر مسلمان (علامه طباطبايي و جوادي آملي) با ديدگاه‌هاي فلاسفه غربي پرداخته مي‌شود. هدف اصلي اين تحقيق، درك بهتر تفاوت‌ها و شباهت‌هاي روش‌ها و ابزارهاي فهم دين در اسلام و غرب است و بررسي اين كه آيا قواعد فهم دين در هر دو فرهنگ قابل تطبيق است يا خير. روش تحقيق در اين پايان‌نامه تحليل مقايسه‌اي است كه به‌طور خاص به تفكرات ديني اسلامي و فلسفي غرب توجه دارد. اين مطالعه ابتدا به بررسي مباني فكري و فلسفي علامه طباطبايي و جوادي آملي در زمينه فهم و ضرورت دين وابزار آن پرداخته و سپس مقايسه‌اي با ديدگاه‌هاي غربي انجام مي‌دهد. سوالات اصلي كه در اين پژوهش مورد بررسي قرار مي‌گيرند عبارتند از: آيا فهم دين از نظر اسلام و غرب با تاكيد بر نظر علامه طباطبايي و جوادي آملي امكان‌پذير است؟ ضرورت فهم دين از نظر اسلام و غرب با تأكيد بر نظر علامه طباطبايي و جوادي آملي چيست؟ ابزارهاي فهم دين از ديدگاه اسلام و غرب با تأكيد بر نظر علامه طباطبايي و جوادي آملي چه مي‌باشند؟ اين تحقيق به اين نتيجه خواهد رسيد كه هر دو ديدگاه اسلامي و غربي بر اهميت تجربه فردي و شخصي در فهم دين تأكيد دارند. همچنين، هر دو به‌دنبال شناخت حقيقت از طريق ابزارهاي عقلاني و تجربي هستند. بزرگ‌ترين تفاوت ميان ديدگاه اسلامي و غربي در اين است كه در اسلام، فهم دين بيشتر بر اساس متون وحياني و به‌ويژه قرآن و حديث شكل مي‌گيرد، در حالي كه در غرب، روش‌هاي تفسيري مانند هرمنوتيك و پديدارشناسي براي درك دين بيشتر بر تأكيد بر تجربه و درك فردي تكيه دارند. همچنين، در اسلام، نگاه به دين به‌عنوان يك حقيقت ثابت و جهان‌شمول است، در حالي كه در ديدگاه‌هاي غربي، دين اغلب به‌عنوان يك ساخت اجتماعي و فرهنگي ديده مي‌شود كه متأثر از زمينه‌ها و تحولات تاريخي است. كليدواژه ها: فهم دين، امكان فهم دين،ضرورت فهم دين، ابزار فهم دين، غرب، اسلام.