پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

باور به مهدويت يكي از بنيادي‌ترين و مهم‌ترين اعتقادات در دين اسلام است كه در طول تاريخ، همواره مورد توجه و گاه سوءاستفاده گروه‌ها و فرقه‌هاي مختلف قرار گرفته است. اين تحقيق به بررسي جريان انحرافي احمدالحسن البصري، يكي از فرقه‌هاي نوظهور مدعي مهدويت، مي‌پردازد. در پژوهش پيش‌رو، ابتدا مفاهيم كليدي مانند تعريف فرقه، مهدويت، مهدي شخصي و نوعي، و اهميت اين موضوع در دين اسلام بيان شده و در ادامه به پيشينه انحراف در باور مهدويت اختصاص يافته و جريان‌شناسي مدعيان دروغين مهدويت از صدر اسلام تا دوران معاصر، از جمله فرقه‌هاي نصيريه، بابيت، بهاييت و جريان احمدالحسن البصري، مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين علل و عوامل پيدايش انحراف در باور مهدويت، از جمله جعل حديث، ناآگاهي ديني، منافع شخصي و جاه‌طلبي و آسيب‌هاي ناشي از اين انحرافات تحليل شده است. در پايان، به شكل‌گيري جريان احمدالحسن البصري، روش‌هاي تبليغي، مباني اعتقادي و دعاوي وي با استناد به آيات و روايات پرداخته شده و تعارضات اين جريان با مباني اصيل ديني نقد شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه جريان احمدالحسن البصري با تحريف آموزه‌هاي مهدويت و سوءاستفاده از اعتقادات مردم، موجب ايجاد انحرافات اعتقادي، تفرقه و آسيب‌هاي اجتماعي در جامعه اسلامي شده است. اين پژوهش با استفاده از منابع قرآني، روايي و مطالعات پيشين، گامي مؤثر در شناخت و مقابله با فرقه‌هاي انحرافي مدعي مهدويت برداشته و مي‌تواند در هدايت نسل امروز و حفظ اصالت باور مهدويت نقش مهمي ايفا نمايد.