پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

كتاب‌هاي آسماني، بسياري از پيام‌ها و آموزه‌هاي تربيتي خود را از طريق بيان داستان انبياء و اقوام گذشته ارائه كرده‌اند كه از جملۀ آنها داستان حضرت ايوب 7 است، و در عهد قديم و نيز قرآن بيان شده است. بلايا در زندگي انسان دور از انتظار نيست؛ چرا كه خداوند سير تربيتي در دنيا را با ابتلائات متعددي همراه كرده است. ابتلائات در زندگي دنيايي اقسامي دارد و براي افراد مختلف فرق مي‌كند، اما كليت ابتلائات اشتراكاتي با هم دارد و قاعده‌مند است. لذا از جهات مختلف مي‌توان اين بحث را مورد بررسي قرار داد. هر چند در اين تحقيق با تكيه بر ابتلاي حضرت ايوب 7 نگاشته شده است، اما در بحث بلايا در زندگي انسان مي‌توان اين موارد را برشمرد: 1ـ در معرض ابتلاء بودن همة انسان‌ها حتي پيامبران. 2ـ ملازم نبودن ابتلاي انسان‌ها با گناهكار بودن آنان و لزوم پرهيز از سرزنش مبتلايان و... 3ـ نااميد نشدن از خواندن خداوند به هنگام سختي‌ها و لزوم اميدواري به رحمت و گشايش الهي. اينها آموزه‌هاي مشترك در قرآن و عهد عتيق‌ است. براي اينكه ابتلائات در اين بحث با تكيه بر زندگي حضرت ايوب 7 به شكل بهتري دنبال شود، سعي شده كه در سير زماني زندگاني حضرت ايوب 7 در قالب چهار مرحله مورد بررسي قرار گرفته اسن: 1ـ زندگي قبل از ابتلاء، 2ـ چگونگي ابتلاء، 3ـ نحوة تعامل ايوب 7 با ابتلاء، 4ـ فرجام ماجراي ايوب 7. در پايان به يكسري بايسته‌هاي صفاتي و رفتاري مي‌رسيم كه در اينجا به كلياتي اشاره مي‌كنيم: 1ـ رعايت ادب در پيشگاه خدا به هنگام سختي‌ها، 2ـ صبر به هنگام سختي‌ها، 3ـ عبوديت خدا به هنگام سختي‌ها، 4ـ رضايت به مقدرات الهي و عدم ناسپاسي. اين تحقيق مي‌تواند نگاه ما را در نگرش به اهميت و جايگاه ابتلائات در زندگي دنيايي اصلاح كند، و با تكيه قرار دادن زندگي حضرت ايوب 7، جايگاه رفيع ايشان را در نظام فكري و معرفتي ما تقويت كند.