پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

معاد يكي از اصول اعتقادي توحيدي است كه دلالت به مرگ و بازگشت انسان به سوي خدا و حيات ابدي دارد بر همين اساس در قرآن و كلام اهل بيت – عليهم السلام- بر مرگ، ياد مرگ و آثار تربيتي آن تاكيد زيادي شده است. وقوع حتمي مرگ و پرداختن به آن ياد مرگ را به دنبال دارد. ياد مرگ تحولي در زندگي انسان و جامعه ايجاد مي كند و گرايش به معاد باوري را تعميق مي بخشد به تبع آن ايمان در انسان تقويت مي شود و ميزان پايبندي به مباني ديني را افزايش مي دهد، هچنين ياد مرگ شناخت و معرفت انسان را نسبت به معارف الهي بيشتر و تمايلات و خواسته هاي دروني انسان را به سمت آنچه كه در تعاليم ديني بر آن تاكيد شده است نزديكتر مي كند و انسان را وادار به انجام رفتار صحيح و شايسته مي نمايد. باور به معاد و ياد مرگ باعث مي شود انسان درست تربيت شود و آثار تربيتي آن سبب مي شود نگرش انسان به جهان اصلاح شود و مردم در كنار يكديگر با آرامش زندگي كنند تعاملات اجتماعي بر مباني آموزه هاي ديني برقرار شود آسيب هاي اجتماعي و دنيا طلبي كمتر شود و حقوق ديگران محترم شمرده شود و تعدي به حق و حقوق ديگران نشود . تحقيق حاضر با روش توصيفي تحليلي و به شيوه كتابخانه اي موضوع ياد مرگ و آثار تربيتي آن در زندگي انسان را تبيين كرده است. يافته هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه ياد مرگ انسان را به نحو صحيح تربيت مي‌كند به گونه اي كه انسان خواسته ها و تمايلات خود را سامان مي دهد و از دنيا زدگي و طمع پرهيز مي كند. زيستي مومنانه دارد و در تعاملات اجتماعي يك تربيت صحيح بر گرفته از متون و منابع ديني دارد.