پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عقل ، يكي از بنيادي ترين اصول در زندگي انسان است كه همه ابعاد زندگي شخص را تحت تاثير خود قرار مي ده د . با توجه به اين كه عقل يكي از منابع استنباط قوانين در جامعه است كه سبب انسجام و ساماندهي زندگي انسان مي شود ، از اين رو عقل انسان با فراهم كردن زمينه هايي مانند ايجاد مهارت ه اي ارتباطي، داشتن قدرت تفكر و استدلال ، افزايش علم و تجربه، مشورت با افراد شايسته، نظم و برنامه ريزي ، فرد و جامعه را به درجه اي از رشد و كمال مي رساند كه تاثير مستقيم آن بر رفتار انسان در زندگي فردي و اجتماعي قابل مشاهده مي باشد. آزادي از هواي نفس و شناخت موانعي مانند ع ُ جب، تكبر، تعصب كه بر سر راه تكامل عقل قرار مي گيرد ما را براي ايجاد جامعه اي شكوفا شده آماده مي نماي د كه در آيات و روايات مورد بررسي قرار گرفته است؛ از آنجا كه انسان فطرتاً نيازمند زندگي اجتماعي مي باشد و اختلاف انديشه ها و اراده ها در جامعه به طور طبيعي وجود دارد ؛ پس برخورد آراء و عقايد را بايد بر اساس حكم عقل ، عدالت، قانون، آزادي تشريعي، مديريت نمود هر چند جامعه اي كه اشتراكات بيشتري در عقيده و تفكر دارند داراي اتحاد و وحدت و امنيت بيشتري مي باشد. اما با اين وجود عقل انسان بي نياز از تعاليم وحياني نمي باشد كما اين كه ائمه معصومين( ) همه تلاش شان را صرف رشد عقل انسان ها نمودند و با رشد دادن عقل افراد، توانستند زمينه هاي حيات انساني را فراهم آورند. افزون بر اين كه عوامل بررسي شده در درجه اول سبب رشد عقل فردي و در درجه بعد به شكوفائ ي عقل اجتماعي افراد منتهي مي شود.