پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

موضوع مستندات قرآني آثار محبت الهي در نهج‌البلاغه و صحيفه سجاديه به بررسي و تحليل مفاهيم محبت و رحمت خداوند در اين دو منبع مهم اسلامي مي‌پردازد. قرآن كريم به‌عنوان منبع اصلي دين اسلام، به‌وضوح بر محبت الهي تأكيد دارد و آيات متعددي به رابطه محبت‌آميز خداوند با بندگانش اشاره مي‌كند. در اين راستا، نهج‌البلاغه كه شامل سخنان و نامه‌هاي امام علي  است، به تبيين محبت الهي و تأثير آن بر رفتار و اخلاق انساني مي‌پردازد. امام علي  در خطبه‌ها و حكمت‌هاي خود، محبت را به‌عنوان يك اصل بنيادين در زندگي اجتماعي و فردي معرفي مي‌كند. از سوي ديگر، صحيفه سجاديه، مجموعه‌اي از دعاها و مناجات امام زين‌العابدين ، به عمق ارتباط انسان با خداوند و درخواست محبت و رحمت الهي مي‌پردازد. اين دعاها نشان‌دهنده تضرع و نياز انسان به محبت الهي و تأثير آن بر روح و روان او هستند. درنهايت، اين دو اثر به‌عنوان منابع غني براي درك عميق‌تر از محبت خداوند و نقش آن در زندگي مسلمانان، به تبيين اصول اخلاقي و اجتماعي مبتني بر محبت و رحمت الهي مي‌پردازند و مي‌توانند راهگشاي انسان‌ها در مسير كمال و نزديكي به خداوند باشند، قرآن كريم به‌عنوان كتاب مقدس مسلمانان، به‌وضوح بر محبت الهي تأكيد دارد و آيات متعددي به رابطه محبت‌آميز خداوند با بندگانش اشاره مي‌كند. اين محبت به‌عنوان يكي از اركان ايمان و عبادت در اسلام شناخته مي‌شود. در نهج‌البلاغه، امام علي  بابيان خطبه‌ها و نامه‌ها، محبت الهي را به‌عنوان اصل بنيادين در زندگي انساني و اجتماعي معرفي مي‌كند. او بر اهميت محبت و رحمت خداوند در تعاملات انساني تأكيد دارد و آن را راهي براي رسيدن به كمال انساني مي‌داند. صحيفه سجاديه، دعاهاي امام زين‌العابدين  را شامل مي‌شود كه در آن به مضامين محبت و رحمت الهي پرداخته‌شده است. اين دعاها نشان‌دهنده ارتباط عميق انسان با خداوند و درخواست‌هاي بندگان براي محبت و رحمت الهي هستند. درنهايت، اين دو اثر به تبيين و تأكيد بر محبت الهي و تأثير آن بر زندگي فردي و اجتماعي مسلمانان مي‌پردازند و به‌عنوان منابع غني براي درك عميق‌تر از محبت خداوند و نقش آن در زندگي انسان‌ها محسوب مي‌شوند