پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين نوشتار به مسئله نقش آيات زيست‌شناختي در هدايت انسان با تأكيد بر آراي تفسيري علامه طباطبايي مي‌ پردازد. هدايت انسان ها يكي از مهم ‌ترين و اصلي ترين مباحثي است كه در قرآن مطرح شده است كه خداوند متعال بارها در آيات مختلف و به شيوه‌ هاي گوناگون به اين مسئله مي ‌پردازد. يكي از اين موارد مباحث زيست شناختي است. در اين تحقيق ابتدا به تبيين مفاهيم و مباني پرداخته شده است و سپس آيات زيست ‌شناختي مربوط به انسان در دوران قبل از تولد و بعد از آن آمده است. در دوران قبل از تولد اين مباحث در قرآن از انعقاد نطقه شروع و تا زمان تولد ادامه دارد. بعد از آن آيات زيست‌ شناختي مربوط به حيوانات و گياهان مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است. قرآن از انواع مختلف گياهان و حيوانات و ويژگي هاي آن ياد مي كند. در تمام مباحث، مطالب بيان شده با تكيه بر ديدگاه مفسران قرآني به ويژه علامه طباطبايي مطرح شده است. تفكر و تأمل، توجه به توحيد و جهان ‌بيني نسبت به آفرينش، اثبات امكان و حتميت معاد از مهم ‌ترين دستاوردهاي رهنمود انسان به هدايت الهي است. براي نگارش اين تحقيق از منابع مختلف تفسيري- روايي استفاده شده است و روش تحقيق توصيفي – تحليلي هست.