پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

زن به‌عنوان نيمي از بشريت و عضوي جدي و غيرقابل‌چشم‌پوشي در كانون بزرگ جامعه انساني و نيز به‌عنوان يكي از دو ركن پديدآورنده خانواده در طول تاريخ داوري‌هاي گوناگوني را نسبت به خود ديده است و شرايط بسيار ناهمگون و نامساعدي را پشت سرنهاده است به خاطر همين شرايط عليه زنان از اواخر قرن هجدهم به بعد انتقادات فمينيستي با فرافكني‌هاي تند عليه تاريخ جامعه‌شناسي خانواده آغاز گرديد ولي ازآنجايي‌كه فمينيسم حركت‌هاي افراطي داشت به ناكامي‌هاي فراواني نسبت به زنان دچار شد كه نتيجه آن فروپاشي نهاد خانواده در غرب و از بين رفتن جايگاه مادري و همسري زنان و داشتن نگاه جنسيت گرايانه از سوي مردان به زنان بوده كه در بخش سوم به آن پرداخته‌شده است در اين ميان اسلام از قدم اول زن را يك انسان مي‌داند كه در انسانيت هيچ تفاوتي ميان زن و مرد نيست اسلام حقوقي را براي زنان ترسيم كرد كه هم ۱۴ قرن پيش زن را از اسارت و بدبختي نجات داد و هم زن مسلمان با استفاده از اين دستورات همان‌طور كه در گفتار اول بخش سوم اشاره‌شده به نتايجي ازجمله احياي شخصيت آنان به رسميت شناختن حق مالكيت و حقوق همسري و تعليم و تربيت فرزندان همچنين اعطاي تجويز حضور آنان در عرصه‌هاي اجتماعي و سياسي و اقتصادي رسيدند.