پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

دين مبين اسلام كه جامع‌ترين شريعت و داراي كاملترين برنامه براي هدايت انسان است، هدف غايي انسان را تربيت و شكوفايي استعدادها، براي تبديل شدن او به انسان كامل با قابليت رسيدن به قرب الهي برمي‌شمارد. تربيت، مجموعه روش‌ها و اسلوب‌هايي است كه انسان از ابتدا آن‌ها را به كار مي‌گيرد تا در مسير صحيح رشد و تعالي واقع شود و بتواند خود را از كژي و گمراهي برهاند و سير سعادت را بپيمايد. تربيت، امري ضروري و حياتي براي انسان شمرده مي‌شود و اساس هرگونه ترقي، حركت و تداوم است. يكي از زير شاخه‌هاي تربيت، تربيت جنسي است. نتايج ناشي از انحرافات و ابتذال‌هاي جنسي در عصر حاضر موجب گرديده كه اركان حيات سالم جنسي دچار تزلزل گردد. تحقيق و بررسي در ارائه راهكارهاي مناسب ديني در تربيت جنسي در عصر حاضر ضرورتي اجتناب ناپذيراست. يكي از سوره‌هاي قرآن كريم كه به طور خاص به تربيت جنسي پرداخته است، سوره نور است. تحقيق حاضر به هدف تبيين آموزه هاي تربيت جنسي در سوره نور از منظر اهم مفسران معاصر شيعه به روش توصيفي و تحليلي نگاشته شده است. يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است: سوره مباركه نور داراي آموزه‌هاي اخلاقي و حقوقي، در رابطه با تربيت جنسي است، به گونه‌اي كه توجه و عمل به اين مضامين و آموزه‌ها، فرد و جامعه را از بسياري از ناهنجاري‌ها و انحرافات جنسي حفظ مي‌كند. آموزه‌هاي اخلاقي تربيت جنسي از طريق پيشگيري و كنترل عبارتند از: ازدواج، لزوم عفت ورزي، پوشش، كنترل نگاه، منع تبرج، وقار در راه رفتن، آموزش رفتارهاي عفيفانه و آموزه‌هاي حقوقي تربيت جنسي با استفاده از ابزارهاي كيفري در سوره نور اجراي حد زنا، حد قذف، حد لعان هستند؛ همچنين با استفاده از ابزارهاي غير كيفري مانند حرمت زنا، سختگيري در امر ازدواج زنان و مردان آلوده، برخورد شديد با شايعه پردازان انحرافات جنسي، تربيت جنسي به نحو شايسته شكل ميگيرد.