پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

گرايش انسان به دين امري ذاتي، عميق و ريشه‌دار است. دين تأمين‌كنندة نيازهاي بنيادين انسان، است. از آنجا كه تاريخ اسلام گوياي اين حقيقت است كه يكي از كار آمدترين روش، براي بررسي شاخصه‌هاي دين شناسي آموزه‌هاي وحي و قرآن است؛ لذا براي درامان ماندن از آسيب‌ و انحرافات ديني، شناخت اين شاخصه‌ها از منظر قرآن امري ضروري است؛ چراكه مي‌توان با تشخيص و به‌كارگيري راهكارهاي راهبردي آن با تعميق دينداري در زمينه‌هاي مختلف اعتقادي و اخلاقي از ايجاد مفاسد و نابساماني‌ها در جامعه اسلامي پيشگيري نمود. با استناد به آيات قرآن ايمان و باور به يگانگي خدا، حاكم بودن عدالت الهي در تكوين و تشريع قوانين، بازگشت به جهان ديگر پس از مرگ، رسالت پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم و ابلاغ پيام وحي به‌واسطه آن حضرت و جانشينان و پيشوايان پس از ايشان، داشتن خصلت‌هايي همچون تزكيه نفس، انجام عمل صالح فقط براي خشنودي خالق يكتا، استقامت در ايمان، قدم نهادن در سلوك الهي با نظر و فكر، ايجاد مانع از نفوذ پستي‌ و آلودگي در جان و روح، پرهيزگاري، گشايش و بصيرت قلب و رعايت آدابي مانند ارتباط نيكو با ديگران و انجام فرامين الهي همانند نيكي به والدين، پوشش مناسب، بخشش، پايبندي به تعهدات، سفارش ديگران به انجام عمل نيك و اجتناب از ارتكاب به اعمال ناپسند و پرهيز از شكستن پيوند، خودستايي، فساد، پيروي از ستمگران و كفار و... را مي‌توان از شاخصه‌هاي دينداري در اسلام ذكر نمود. داده‌هاي نگارش حاضر با شيوه توصيفي- تحليلي و با گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي در بستر قرآن، روايات، كتب تفسيري، روايي و اخلاقي و استفاده از نرم‌افزارهاي مركز تحقيقات نور، گردآوري و تدوين گشته است.