پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مسائل مهم و قابل تامل در آيات آغازين قرآن كريم مسئله طغيان انسان است. مسئله اي كه اهميت و ضرورت آن را ميتوان در الويت طرح مسئله ي طغيان در آغاز وحي, نخستين ماموريت حضرت موسي عليه السلام براي درمان طغيان و عقوبت سخت طاغيان به خوبي مشاهده كرد. در اين تحقيق با روش تحليلي – توصيفي به معناشناسي واژه طغيان در آيات قرآن پرداخته شده است. قرآن مجيد با پرداختن به ابعاد مختلف اين مسئله اعم از علل و عوامل بوجود آورنده طغيان و علائم و نشانه هاي آن و راه هاي برون رفت و درمان آن زمينه ي رشد براي هر انسان طالب را فراهم آورده است.كفر و استكبار واستغناء از جمله واژه هايي است كه بعنوان واژه هاي هم نشين اين واژه و عتو و بطر و.. واژه هاي جانشين طغيان مي باشند.احساس بي نيازي (استغناء) خود برتر بيني(استكبار) و رفاه و عدم تزكيه نفس ميتواند عوامل پديدآورنده طغيان باشد كه با عواملي چون دنيا پرستي .خود محوري بجاي خدا محوري و تاثير پذيري از جريان هاي انحرافي ظهور پيدا مي كند. اگر انسان دچار ود پرستي نشود و از هواي نفس پيروي نكند و هميشه خدا را ناظر بر اعمال خود بداند و دچار كبر و غرور نشود و خود را در تمام امور مستغني از حضرت جل و جلاله نبيند و در همه حال خود را نيازمند معبود بداند دچار سركشي و طغيان نخواهد شد و به سعادت خواهد رسيد ان شاالله .