پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اومانيسم، هدفش را تعالي و ارجمندي انسان و رساندن او به حقوق و منزلت والاي آدمي قرار داده است. در تفكر اومانيسم انسان محور همه چيز قرار گرفته و جايگزين خدا و دين مي‌شود. انسانيت را منحصر در دنيا و اهداف دنيايي دانسته، انسان خود حاكم وجود خويش مي‌باشد، انسان خالق ارزش‌ها و خوبي‌ها و بدي‌ها مي‌باشد و آزادي و اختيار او را كنترل نشده و بي‌قيد و بند مي‌دانند. از طرف ديگر، اسلام براي آدمي منزلت و فضيلت قائل شده و ارائه مي‌دهد؛ كه از جمله آن، رسيدن به مقام خليفه الهي است. در اينجا بايد گفته شود كه چه ويژگي در او نهاده شده كه از ميان موجودات، فقط وي به اين مقام رسيده است. وقتي آيات و روايت‌ها را بررسي كنيم، مي‌بينيم كه انسان به دليل دارا بودن ساحت دو بعدي و اصالت داشتن روح او و دارا بودن ويژگي‌هاي فراواني از جمله: قوه عاقله و قدرت تفكر و انتخاب و فطرت گرايش‌هاي دروني، و همچنين رشد هماهنگ اين قواي دروني اوست كه كمك مي‌كند تا بتواند به اين مقام برسد، و الّا رسيدن به اين مقام سخت بوده و اين مقام تشكيكي مي‌باشد. براي آدمي حقوق و آزادي تعريف شده كه منحصر در ماديت او نيست بلكه به آزادي معنوي و حيات اخروي او توجه شده است و غايت او به دنياي مادي ختم نمي‌گردد و انسان مسئول اصول اخلاقي و انسانيت مي‌باشد. در اين پايان‌نامه، به اثبات مقام خليفه اللهي براي انسان و همچنين به ويژگي‌هاي خليفه الهي و ملاك خلافت و مشكك بودن اين مقام براي انسان وموانع خلافت... اشاره شده است. به عوامل برتري انسان بر ساير موجودات پرداخته شده است؛ مقايسه مباني دو ديدگاه در زمينه‌هاي: ماهيت انسان و روش شناخت و فهم او، جايگاه ومنزلت انسان و فردگرايي و اخلاقيات و آزادي و اختيار... پرداخته‌ايم و در ادامه به پيامدهاي اومانيسم اشاره كرده‌ايم.