پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

رشد جمعيت به ويژه در كلان‌شهرها، تغييرات چشمگيري را در زندگي شهري به وجود آورده است به گونه‌اي كه تغييرات در كيفيت روابط اجتماعي و پديدار شدن سبك زندگي آپارتماني، مباحثي را در روابط همسايگان با يكديگر مطرح كرده است. مهم‌ترين موضوع در اين ميان، اخلاق همسايگي در ميان ساكنان يك محله، به ويژه ساكنان مجتمع‌هاي آپارتماني است. اسلام به عنوان يك دين كامل و اجتماع ساز و تامين كننده سعادت دنيوي و اخروي انسان، دستورات و توصيه‌هاي اخلاقي و حقوقي را براي همسايه‌داري در نظر گرفته است كه با مراعات آن انسان‌ها مي‌توانند در كنار هم به راحتي همراه با صلح و آرامش زندگي كنند. اين توصيه‌ها به جنبه‌هاي فردي، اجتماعي، روحي و رواني، اخلاقي و مالي نظر دارد و در مورد همسايه‌داري رهنمودهاي سودمندي را بيان داشته است. با توجه به گسترده شدن شهر نشيني، كمبود فضاي شهري و افزايش روز افزون برج‌هاي مسكوني، ضرورت آگاهي از فرهنگ آپارتمان‌نشيني و رعايت حقوق ديگران، از جمله موارد مهم در زندگي اجتماعي امروز است كه نياز به تحقيق و كاوش و ارائه راهكارهاي كاربردي در اين زمينه ضرورت دارد. نگاشته پيش رو با روش تحليلي – توصيفي به بيان آسيب‌هاي روحي رواني و آسيب‌هاي اخلاقي همسايه‌داري و راهكارهاي رفع اين آسيب‌ها مي پردازد.