پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از اولين زمان خلقت تا به امروز پيامبران و ائمه معصومين(عليهم السلام)به عنوان راسخان در علم و وظيفه تبليغ و تبين و تفسير آيات قرآن را بر عهده داشته اند ودر تمامي زندگي شان از اين ار خطيرتبليغ غافل نبودند و همواره اين تلاش ها كه در مسير قرآن بوده تلاش كرده اند كه امام سجاد(عليه السلام) نيز از اين امر مستثني نبودند. امام سجاد(عليه السلام) با توجه به شرايط موجود و حاكم در آن زمان آموزه هاي ديني و قرآني را در قالب دعا و نيايشبيان فرمودند. تحقيق مذكور با روش توصيفي – تحليلي اطلاعات و گرد آوري مطالب از منابع كتابخانه اي به بيان مستندات قرآني دعاي اوليه صحيفه سجاديه پرداخته و استنادات قرآني اشاره شده است در تقسيمات صفات الهي مي توان صفات ثبوتي و سلبي و صفات ذاتيه و فعليه بيان و اوصافي چون رزاقيت ، حب، بصير و تواب از صفاتي اند كه در دعاي اول بيان نمودند،خداوند انسانها را در چندين مرحله بوجود آورده كه نهايي ترين مرحله دميدن روح به جسم بي جان است و سيد ساجدين آفرينش انسان به دست خالق يكتا را نيكو ترين خلق بيان مي كنند، انسان استعداد رسيدن به بالاترين كمالات الهي را دارد و در دعاي اول صحيفه اطاعت الهي ، خدامحوري را در رسيدن به كرامت انساني محور قرار مي دهد. خداجويي و يكتاپرستي جزء آفرينش انسان است و به قول امام سجاد عليه السلام خداي متعال فطرت بندگان خود را با شناخت خود آميخته است. حمد و سايش الهي يك برنامه سلوكي است كه انسان را براي رسيدن به جوار قرب الهي پيش مي برد و امام سجاد عليه السلام تمام ستايش ها را مخصوص باري تعالي مي داند. صبر و رفع غم و اندوه و مقام رضا از اثرات حمد و ستايش الهي است. مرگ گام نهاد انسان به عالمي بالاتر و والاتر است كه دريچه اي به سوي عالم بقاء معرفي مي شود كه همه موجودات جهان طعم آن را مي چشند و عالم برزخ حائل بين اين دنيا و قيامت است كه انسان باطن رفتار و كردار خود را در آن به وضوح و آكار مي بيند. هدفمند بودن آفرينش، عدل خداوند، رسيدن به كمال، تحقق وعده الهي از بياناتي است كه از سخنان سيد ساجدين به ضرورت معاد در دعاي اول اشاره مي كند. اين تحقيق در صدد بيان اين مطلب است كه سخنان ائمه اطهار بخصوص سيد ساجدين عليه السلام تفسير آيات الهي است.