پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كريم مهم‌ترين رسالت انبياء الهي را ابلاغ و رساندن پيام دين مي‌داند. توجه به شاخصه‌هاي قرآني تبليغ، مبين اين نكته است كه موفقيت جريان تبليغ حاصل نگاه عالمانه و راهبردي نسبت به ابعاد پيچيده تبليغ و عناصر دخيل در آن است. بررسي آثار و اقدامات متعدد اين حوزه نشان مي‌دهد كه منابع و رويكردهاي موجود به‌ندرت رويكرد جامع و دقيق نسبت به جنبه‌هاي فقهي و ابعاد مكمل آن ارائه مي‌نمايند. اين پژوهش با توجه به معارف قرآن كريم، روايات و سيره عملي اهل‌بيت (ع) به بايسته‌هايي دست مي‌يابد كه توجه به آن‌ها براي مبلغان ضروري به نظر مي‌رسد كه مي‌تواند نقشي بسزا در بازده بهتر و بيشتر عملكرد مبلغان داشته باشد. وجوب بيان احكام دين بنا به نص قرآن و روايات، داشتن قصد قربت از اين امر خطير، عدم بيان مطالب بدون سند كه در بسياري موارد اثر سوء بر جاي مي‌گذارد و مبارزه با بدعت‌ها و خرافات كه از موانع مهم آسيب به شريعت و گاه دستاويزي براي دشمنان شريعت هستند، از اموري هستند كه بسيار حائز اهميت بوده و بايستي در تبليغ بدان توجه ويژه شود. اخذ اجرت بر تبليغ دين، از مباحث فقهي پر چالشي است كه برخي از علما قائل به جواز و برخي قائل به عدم جواز آن هستند، اما دليل تامي مبني بر حرمت اخذ اجرت نداريم. تقيه و اقسام آن و جايگاه و كاركرد آن و بزرگداشت و تعظيم شعائر الهي نيز از ديگر قواعد فقهي حائز اهميت در اين عرصه هستند. اما برخي از امور، مانند وهن مذهب، رعايت قوانين كشور متبوع و توهين به ساير اديان و مذاهب، گاه در بحث تبليغ دين بنا به مصالح ديني حكم، از حكم اوليه خارج‌شده و حرمت يا وجوب ثانوي مي‌گيرند كه توجه و رعايت آن آثار شگرفي در نتايج تبليغي و حفظ و حراست از دين مبين اسلام خواهد داشت.