پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خانواده به عنوان كهن‌ترين و اولين نظام آموزشي بشر، بهترين و مهم‌ترين نهادي است كه بستر همۀ بساماني‌ها و نابساماني‌ها، راستي‌ها و ناراستي‌ها و سعادت و شقاوت انسان‌هاست. آگاهي اعضاي خانواده به آموزه‌هاي اخلاقي و رعايت موازين اخلاقي تاثير بسزايي در رشد و تعالي آنها و حركت به سوي ساختن جامعه‌اي سالم و كارآمد مي‌شود. اهميت اين موضوع به حدي است كه در آيات قرآن جنبه‌هاي مختلف آموزه‌هاي اخلاقي رشددهنده و بازدارنده بيان شده و مباني آن در فرهنگ و تعاليم دين اسلام مورد تأكيد بوده و از جايگاه ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد. از اين‌رو، در اين پژوهش تلاش شده است با تدبّر و تعمّق در آيات سورۀ نساء و با تكيه بر روش توصيفي – تبييني، تاثير آموزه هاي اخلاقي قرآن در كارآمدي خانواده تبيين و مورد بررسي قرار گيرد. براساس نتايج اين تحقيق كه از مطالعه آيات سورۀ نساء و تفاسير متعدد انجام شده است به دست آمد كه: خانواده به عنوان اولين و مهم‌ترين نهاد براي تربيت بشر اين قابليت را دارد كه با آراستن خود به ايمان و تقوا و با انجام آموزه‌هاي رشددهنده‌اي چون نيكي كردن، رعايت عدالت، پرداخت حقوق زنان و يتيمان، گذشت و مدارا و نيز صبر و انصاف، پايه‌هاي اين كانون انسان‌ساز را محكم كرده و بر كارآمدي و رسيدن به كمال و سعادت آن بيافزايند. از طرفي با اجتناب از آموزه‌هاي بازدارنده‌اي همچون تبعيض، ازدواج حرام، طغيان و سركشي، حرام خواري، شهوات و چشم و هم چشمي از تزلزل و نابودي بنيان خانواده جلوگيري كنند تا فضايل اخلاقي در خانواده رشد كرده و زمينه‌هاي كارآمدي و موفقيت آن فراهم شود.