پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

جاهليت ظهور گونه‌اي از حيات بشري است كه با كنار ‌رفتن عقل و عدم حاكميت آن بر قلمرو وجود، حضور و سلطه مي‌يابد. قرآن كريم زمان قبل از اسلام و ايامي را جاهليت مي‌نامد كه بشر از منبع وحي دور بوده و با جهل خود ره پيموده است. در اين راستا موضوع ِ جايگاه(حقوق و شخصيت) زن از ديدگاه اسلام و قرآن از موضوعات چالش برانگيز در مطالعات اسلامي محسوب مي‌شود واز آنجا كه جامعه بشري امروزه گرايش به فرهنگ جاهليت پيدا كرده است بررسي تاريخي ِ وضعيت زن در جامعه‌ي صدر اسلام كمك فراواني به درك جايگاه حقيقي زن براي برون رفت از اين معضل خواهد كرد. اما اين مهم بدون شناختِ پيش زمينه‌هاي تاريخي آن، امكان پذير نخواهد بود. بنابراين براي تبيين وضعيت زنان در اسلام نيازمند شناخت تاريخي ِ وضعيت زنان در عصر جاهيت بوده، كه نمود آن در اشعار جاهليت به عنوان آيينه‌ي تمام نماي زندگي و زبانِ حال آنهاست چرا كه شعر جاهلي انسان‌ها را از اوضاع اجتماعي، سياسي، تاريخي و اقتصادي آن دوران آگاه مي‌كند و نيز يكي از منابع مهم تاريخي براي آگاهي از اوضاع قبل از اسلام است از اين روي بايد ديد كه قرآن و اشعار جاهليت، هر كدام وضعيت زن را در عرصه‌هاي خانوادگي، اجنماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي و در سه عنوان(دختر، همسر و مادر) چگونه ترسيم مي‌كنند و از جهتي ديگر با بررسي زن در جاهليت قديم، نمايي از مظلوميت زن در جاهليت مدرن را به تصوير كشيد. كليدواژه‌ها: اشعار جاهلي، حقوق زن، شخصيت زن.