پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مهدويت به شكل باور به منجي و موعود انديشه‌اي جهان‌شمولي و يك سنت الهي است؛ كه ايجادكننده يك روحيه انتظار فرج است. اخلاق در ساختار فضيلت‌خواهي، يك نياز فطري تأثيرپذير از عوامل زيستي، فرهنگي و ديني است؛ كه فلسفه بعثت انبياء است. شناخت چهارچوب كلي منظومه فكري رهبري و جايگاه اخلاق و مهدويت در اين منظومه، كشف مكانيسم تأثير اعتقاد به مهدويت بر اخلاق فردي و اجتماعي و بيان مصاديقي از تأثير اعتقاد به مهدويت بر اخلاق فردي و اجتماعي در منظومه فكري رهبري به ترتيب، مراحل سه‌گانه انجام اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي است. مهدويت بخشي از نظام بينشي و اخلاق بخشي از نظام منشي منظومه فكري رهبري است؛ كه حاصل فهم كارساز وي از دين اسلام است. رهبري مهدويت را معرفت عقلي، گرايش قلبي، سبك زندگي منتظرانه، شيوه حكومتي ولايي توحيدي مي‌داند و تهذيب اخلاق را فلسفه وجودي مهدويت و تنها راه ارتباط و انتفاع از مهدي مي‌داند. در انديشه رهبري ولايت توحيدي و انتظار فرج، دو مكانيسمي است؛ كه باعث ايجاد يك ارتباط دوسويه بين اعتقاد به مهدويت و اخلاق فردي و اجتماعي مي‌گردد. سبك زندگي منتظرانه باعث تهذيب اخلاق در سطح خرد و نظام حكومتي توحيدي عدالت‌گستر باعث ترويج و تسهيل تهذيب اخلاق در سطح كلان مي‌گردد. اخلاق، زمينه‌ساز ظهور منجي و پايان دهنده دوران غيبت است و ظهور منجي و شروع دوران مهدويت، زمان تكميل مكارم اخلاقي است. اميدواري، شجاعت، رضايتمندي و صبوري، مصاديقي از اخلاق فردي و مساوات، قسط، امر به‌ معروف و نهي از منكر و استقامت مصاديقي از اخلاق اجتماعي هستند؛ كه بين آن‌ها و باور به مهدويت رابطه دوطرفه وجود دارد..