پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از آنجا كه همواره از قديم الايام، موقوفات در موضوع وقف اموال غير منقول (مانند پل‌ها مساجد و كشتزارها و مريض خانه‌ها و كتابخانه‌ها و...) انجام مي‌شُد و وقف در اين قسم شهرت يافت، به تبع آن، در كتب فقهي نيز مسائل مربوط با اين نوع وقف (وقف اموال غير منقول)، مورد توجّه قرار گرفته است، همين امر باعث كم‌رنگ شدن موضوع وقف در اموال منقول شده و به تبع آن نيز مشاركت مردمي در اين نوع از وقف نيز كمتر شده است. در اين تحقيق سعي شده است با برجسته نمودن تقسيم وقف در دو قسمِ‌اموال منقول و غير منقول، توجّه ويژه‌اي به اين ساحت مغفول از وقف(وقف اموال منقول) نموده و اين‌گونه باعث توسعه بخشي و افزايش مشاركت همه‌ي آحاد مردم در اين سنّت حسنه شد. در تحقيق حاضر با رويكرد ويژه نسبت به تقسيم وقف به دو قسم آن (منقول و غير منقول)، به بررسي و يافتن ظرفيّت‌هاي فقهي جهت افزايش مشاركت مردم در وقف اموال منقول مي‌پردازيم. اين مهم در ضمن موضوع شناسي دقيق، با كاوش دقيق در سيره نبي اكرم و ائمه اطهار (صلوات الله عليهم) و مراجعه به قواعد فقهي مرتبط در اين زمينه، قابل دستيابي است. اگرچه تا كنون كُتُب و آثار مختلفي در زمينه وقف تاليف شده است، لكن اثري كه به نحو جامع و تقسيم‌بندي شده و به زبان روز آمد به موضوع وقف اموال (در دو نوع منقول و غير منقول) پرداخته باشد، پيدا نمي‌كنيم. بنابراين؛ تحقيق حاضر در راستاي توجّه به ساحت‌هاي كمتر بيان شده‌ي وقف ( از جمله ظرفيّت‌هاي موجود در فقه براي وقف اموال منقول) و در نتيجه گسترش اين سنّت حسنه در ميان تمام اقشار مردم، تدوين مي‌شود.