پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

زنان فاقد رحم زناني اند كه بصورت مادرزادي فاقد رحم هستند يا به دليل عمل جراحي رحمشان خارج شده است. در اين جراحي بنابر علت آن، قسمتي از رحم و يا تمام آن برداشته مي شود. درفقه اسلامي، كسي كه پس از گذشت سن معيني، از ديدن خون حيض وآوردن فرزند مايوس شده باشد، را يائسه گويند. حال سوال اين است كه اگر اين نااميدي بوسيله عوامل خارجي مانند برداشتن رحم و... صورت بگيرد آيا احكام زنان يائسه شامل اين شخص مي شود. با كشف مبناهاي فقهي بدست مي ايد كه برخي ازفقهاي اسلامي يائسگي در زنان را مشروط به بند آمدن خون حيض و رسيدن به سن مشخص، تواماٌ مي دانند. اين گروه از فقها زنان فاقد رحم را در زمره زنان يائسه نمي دانند اما برخي از فقهاي اسلامي، يائسگي در زنان را مشروط به بند آمدن قطعي خون حيض مي دانند و بيان سن را امري ارشادي ميدانند. بنابر شان، براي احكام زنان فاقد رحم از احكام زنان يائسه استفاده مي نمايند. در احكام عده داري نيز بنابر مبناي غالب اماميه عده بر اين زنان واجب نيست. در اين تحقيق پس از بيان نظرات فقهاي اماميه و غير اماميه به بررسي تفصيلي و تطبيقي احكام مربوط به زنان فاقد رحم پرداخته مي شود. دلايل انتخاب موضوع، دغدغه و ضرورت اجتماعي موضوع و افزايش ابتلا به آن در سطح زنان جامعه و اهميت بالاي احكام اسلامي در بين مسلمانان و عدم وجود تحقيق جامع در احكام زنان فاقد رحم مي باشد. روش گردآوري اطلاعات در اين تحقيق ، كتابخانه اي است.