پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اثر پيش رو و مجموعه اي است كه موضوع نشاط و راههاي ايجاد آن را در زندگي از منظر قرآن و سنت بيان مي دارد. پرداختن به اين موضوع يك نياز لازم و ضروري است زيرا پاسخگوي شبهاتي است كه مطرح شده و دين اسلام را مخالف نشاط و شادي مي داند كه با شناخت و آگاهي كامل نشاط و بررسي آن در آيات و روايات مي توان آن را در جهت صحيح پرورش داده و نشاط واقعي و به دور از گناه دست يابيم. نشاط در آيات به دو گونه ذكر گرديده كه دسته اول موافق نشاط مانند شادي مومنان از غلبۀ روميان بر ايرانيان مي باشد و دسته ديگر مخالف نشاط مانند نشاط منافقين و كفار از اندوختن ثروت نامشروع و مخالفت با پيامبر(ص) در امر جهاد ذكر شده است. در روايات به نمونه هايي از نشاط پيامبر(ص) و اهل بيت (ع) تاكيد مي شود مانند شادي و نشاط پيامبر در فتح خيبر.... راههايي كه قرآن براي ايجاد نشاط معرفي مي كند به سه دسته تقسيم مي شود راههاي عبادي كه وقتي انسان راضي به قضاي الهي باشد اندوهگين نمي شود و هميشه با نشاط است. راههاي عملي كه وقتي انسان خدمت به مردم مي كند و نسبت به خداوند خوش گمان است نشاط دروني برايش حاصل مي شود و راههاي طبيعي كه با استعمال بوي خوشي و بكارگيري رنگ زرد و... به نشاط و شادماني دست پيدا مي كند و راههاي غيرارادي مانند زيارت اهل قبور كه بعد از آن انسان احساس خوشايندي دارد و براي او نشاط حاصل مي شود. اسلام نشاط را امري ضروري براي حركت به سوي كمال مي داند و آن را از مهم ترين عوامل سلامت خانواده و جامعه مي داند و هيچ گونه مخالفتي با آن ندارد و با معرفي الگوهايي از قرآن و سنت نشاط نامحدود، عميق و هميشگي را به مؤمنان معرفي مي دارد.