پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

باب نكاح، همانطور كه داراي قواعد عمومي است، داراي قواعد اختصاصي نيز است كه در اين تحقيق به بررسي قواعد اختصاصي آن خواهيم پرداخت. از مهمترين قواعد اختصاصي باب نكاح مي‌توان به قاعده‌ي قوّاميت، البضع لا يتبعض، لا مهر لبغي، لا نكاح الا بولي، كفويت، حرمت و فراش اشاره كرد كه در اين تحقيق پيرامون اين قواعد به بحث پرداخته شده است. به اينصورت كه مدرك هر قاعده، مفاد قاعده و احكام و شرايطي كه هر قاعده دارد مورد بررسي قرار گرفته است و در ضمن هر بحث اگر جايي بين فقها اختلاف نظر وجود داشت؛ بيان شد و سپس نظر صحيح از ديدگاه مشهور فقها مورد تحليل قرار گرفته است. در اين تحقيق هر قاعده‌اي نتيجه مخصوص به خود دارد به اين بيان كه در قاعده‌ي قواميت، مردان فقط در امور خانه بر زنانشان تسلط دارند و در قبال اين حق مجبور به پرداخت نفقه هستند و در قاعده كفويت، زن و مرد بايد در اسلام با يكديگر سنخيت داشته باشند و مرد توانايي پرداخت نفقه را داشته باشد و الا ازدواجشان باطل است و در قاعده البضع لا يتبعض دو نفر نمي‌توانند از يك كنيز بهره ببرند. همچنين قاعده لا مهر لبغيمي‌گويد زنا مهري ندارد. ازدواج بدون اجازه پدر به حكم قاعده‌ي لا نكاح الا بولي باطل است و قاعده‌ي حرمت به بيان شرايطي كه موجب نشر حرمت مي‌شود كه نقطه ي مشترك بين فقها در مورد كميت رضاع، نبات لحم و شدعظم است و احكام فراواني بر آن بار مي‌شود و در قاعده‌ي فراش معلوم شد كه طفل در شرايطي به پدر ملحق مي‌شود و فقط در صورت لعان است كه طفل، از صاحب فراش نفي مي‌گردد. كليد واژه‌ها: نكاح، قاعده، فراش، كفويت، قوّاميت، بضع، بغي و ولي.