پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اعراض در معنا و مفهوم به معناي رويگرداني است. به عبارت ديگر، شخص معرض، خلاف امر الهي را در پيش مي گيرد. منظور از اعراض، رويگرداني از احكام الهي است كه شامل اعراض از توحيد، نبوت، آيات و احكام الهي مي‌باشد. كساني كه از اين موارد رويگردان مي شوند را معرض مي گويند كه علل رويگرداني آنها، ريشه در جهل، لجاجت، عناد، كفر و غفلت دارد. اعراض از احكام الهي در زندگي فردي و اجتماعي انسانها، تأثيرات منفي مادي و معنوي بسيار زيادي را در پي دارد و پيامد اين تأثيرات شامل ضلالت، كوري دل، عذاب دنيوي و اخروي و زندگي سخت همراه با مشقت مي باشد. در پژوهش حاضر، تلاش بر اين است بدون هرگونه پيش فرضي با توجه به آيات قرآن، اعراض از احكام الهي كشف شود. براي اين كار از روش معناشناسي حوزه‌اي استفاده مي‌شود. بايد گفت: كه معناشناسي با واژه شناسي و مفهوم شناسي لغوي و اصطلاحي متفاوت است. زيرا در آن علاوه بر لغت پژوهي ارتباط‌هاي درون متني يك واژه با تمام مؤلفه‌ها كشف مي‌شود و مسائل مربوط به آن معني مي‌گردد. براي اين منظور از حوزه معنايي همنشين‌ها استفاده مي‌شود. از اين رو در پژوهش حاضر، واژه‌ي اعراض را در حوزه‌ي همنشين‌هاي توصيفي اعراض بررسي خواهيم كرد.