توصیه­‌های کاربردی در طرح‌نامه‌نویسی

شناسه نوشته : 8130

1392/06/18

تعداد بازدید : 4167

توصیه­‌های کاربردی در طرح‌نامه‌نویسی
بايد به طور جدى درس بخوانيد - همان توصيه يى كه من هميشه به جوانهاى طلبه مى كنم - علومى را كه امروز در اختيار حوزه هاى علميه است، فرا بگيريد و از بن دندان خودتان را به سطح تحقيق برسانيد. انسان با سرهم بندى، محقق نمى شود. با برف انبار كردن، انسان فقيه و فيلسوف نمى شود. بايد محكم، خشت خشت اين پايه را روى هم بچينيد و برويد تا به آن اوج برسيد.
توصیه­ های کاربردی در طرح نامه نویسی
·        پژوهشگر واقعی هیچگاه نباید ساده انگارانه، شتابزده و بدون مطالعه اکتشافی دست به تهیه طرح بزند زیرا این امر به شدت از اعتبار علمی او می­کاهد؛ بنابراین با مطالعة اولیه، مشورت با صاحب نظران و سپس بررسی دقیق منابع اقدام به تهیه طرح­نامه نماید.
·        در نگارش طرح نامه از پرداختن به مقدمات و افق­های دور در متن تحقیق دوری کرده و به اصل مطلب با فضاسازی مناسب و کوتاه بپردازد.
·        محقق باید سوالات اصلی و فرعی را به خوبی طراحی کرده سپس به پاسخگویی دقیق آنها بپردازد.
·        منبع شناسی دقیق، مستند و متّقن از ضروریات انجام تحقیق است و بیش از نیمی از کار تحقیقی است و انجام پژوهش را تسهیل می­کند. مراجعه به منابع و مطالعة اکتشافی برای تهیه طرح نامة تحقیق از اصول اولیه پژوهشی است.
·        باید دانست که در عصر فن­آوری و ارتباطات قرار داریم و اساساً محتوای هیچ تحقیق و نوشته­ای بر کسی پوشیده نمی­ماند؛ بنابراین در برداشت مطالب یا استفاده از هندسة تحقیقی دیگران باید کاملاً شفاف باشیم. چه بسا بعدها با ادعای نویسندگان مواجه خواهیم شد. پژوهشگر باید امانت­داری لازم را مراعات کرده و مستندسازی نماید، در غیر این صورت هرگونه مسئولیت­های آتی و پاسخگویی اخلاقی و قانونی، متوجه او خواهد بود.
·        توجه داشته باشیم که بدون تحقیق و تفحص، نام کتاب، مقاله یا پایان نامه­ای را در منبع تحقیق (طرح نامه) درج کردن و در آینده آگاهی یافتن از اینکه اساساً در آن اثر مطلبی در راستای موضوع تحقیق وجود نداشته، صداقت طراح را مورد خدشه قرار خواهد داد.
·        پژوهشگران تنها به یافته­ها و دستاوردهای دیگران بسنده نکنند، بلکه با بازنگری و مهندسی فکری جدید، در پی طرحی نو و به دست آوردن یافته­های نوین باشند و به خلق ایده­ای جدید روی آورند.
·        بدون مطالعه اکتشافی و فهم و پیچیدگی­های موضوع و جوانب آن در طرح نویسی تنها به عبارت پردازی و لفاظی تهی از محتوا بسنده نشود.
·        پی­جویی کردن عناوین مرتبط با تحقیق در منابع مختلف اعم از سایت­ها و کتابخانه ملی برای منبع یابی در سه حیطه مقالات، پایان نامه­ها و کتاب­ها در منبع شناسی حائز اهمیت است و باید دقیقاً در منبع شناسی این سه حیطه از هم تفکیک و منابع آن ذکر گردد.
·        توصیه می­شود به منابع مستقیم و مربوط به مسئله­ی پژوهش با همان عنوان مراجعه شود و از آوردن کتاب­های عام و کلی پرهیز گردد؛ مانند ذکر «المیزان»، «وسائل الشیعه» یا هر کتاب مرجع دیگر؛ اگر هم به کتاب­های مرجع، رجوع مستقیم می­شود قسمت یا فصل مورد نظر که در ارتباط با موضوع است ذکر گردد.
·        محقق باید از ابتدا بداند به دنبال حل چه مشکل یا مسئله­ای است و دیگران چه تلاشی در رابطه با موضوع داشته اند، آیا تحقیق او جدید است و نگاه تازه ای به موضوع دارد؟ در پایان بررسی کند که آیا به سئوالات یا اهداف از پیش تعیین شده دست یافته است؟ اگر دست یافته چه مطالبی هستند و آنها را در نتیجه­گیری  بیان نماید.
·        چنانچه با تسامح و کوتاهی پژوهشی، طرح یا نوشته­ای آماده و ارایه گردد، در حقیقت اولین خدشه علمی متوجه خود پژوهشگر و اساتید راهنما خواهد شد.
·        رعایت شاخصه­های یک اثر فاخر:
  •      متفاوت بودن از آثار دیگران ( نویسنده باید بداند کار تحقیقی او چه زاویه ای را در نظر گرفته که متفاوت از دیگر آثار است و این را در ضرورت انجام تحقیق بنویسد.)
  •      نوآورانه و پژوهشگرانه بودن همراه با تحلیل و تبیین؛
  •      باز نمودن زوایا و افق­های جدید در تحقیق؛

تکراری نبودن و آغاز نمودن از نقطه­ای که دیگران به انجام رسانده­اند.