در طلیعه این نشست علمی جناب آقای دکتر محمد باقر خراسانی مدیر اجرایی مجمع عالی حکمت اسلامی، سه ویژگی مهم شخصیتی علامه طباطبایی رحمه الله را توکل به خدا، قرین بودن با استاد به عنوان راهبر و نهایت سعی و تلاش برای کسب دانش های مورد نیاز خود و جامعه دانسته و تذکر مهم استادش مرحوم قاضی ره مبنی بر این که برای خدا درس بخواند و زبانش را کنترل نماید را در تکون شخصیت ایشان مؤثر دانستند. علامه با وجود شرایط سخت اقتصادی و کمبود امکانات به توصیه های علمی اساتید عمل می نماید تا جایی که برای فراگیری ریاضیات در گرمای نجف پای پیاده مسیر طولانی را تا منزل استاد طی می کنند. شخصیت علمی علامه به گونه ای است که علاوه بر تحصیل به تألیف نیز اهتمام دارد و دانش خود را تبدیل به اثر می کند تا دیگران نیز استقاده کنند.
سال 1314 علامه طباطبایی ره به علت شرایط اقتصادی مجبور به مهاجرت از نجف اشرف به تبریز می شوند . در روستای شاد آباد مشایخ مستقرشده ودر حالی که به ظاهر مشغول کشاورزی می باشند به فعالیت های علمی و پژوهشی خود ادامه می دهند . با وجودی که شخصیت علمی ایشان در نجف اشرف شکل گرفته بود اما وقتی در تبریز متوجه حضور یکی از اساتید می شوند برای فراگیری علم ایشان محضر استاد می روند. درکنار مجاهدت علمی و پژوهشی و تألیفات در شهر تبریز، از خدمت به مردم غافل نیست؛ صندوق قرض الحسنه تأسیس می نماید و محل رجوع مردم و مشکل گشایی از آنان می شود.
دکتر خراسانی در ادامه افزود: علامه طباطبایی ره پس از آنکه در شهر مقدس قم مستقر می شوند، با در نظر گرفتن نیازهای جامعه و متناسب با آن فعالیت آموزشی و پژوهشی انجام می دهند. در آن زمان متوجه عطش جامعه نسبت به فلسفه می شوند و می بینند که اگر با آب زلالی این عطش سیراب نشوند مشتاقان سراغ فلسفه غرب خواهند رفت. لذا مبتنی بر حکمت صداریی دانش را به حکمت بر می گرداند و فقط به دانش خود هم اکتفا نمی کنند. حدود ده سال هفته ای یکبار از قم با وسایل عمومی برای شرکت جلسات فلسفه به تهران می روند، در این حلقه بحث که افراد حاضر عمدتا تحصیکرده فلسفه غرب هستند، هم با فلسفه غرب آشنا می شوند و هم فلسفه اسلامی را تشریح می نمایند. هانری کربن در این جلسات شیفته شخصیت علامه می شود کربن می گوید: تا قبل از آشنایی باعلامه اطلاعات حداقلی غیرمنعطف و بسته از اسلام داشته و شیعه را نمی شناخته اما پس از آشنایی با علامه ساعتها در خصوص شیعه با زبان عقلانی بحث کردند و حاصل آن کتاب" شیعه در اسلام" شد. کربن این کتاب را به فراسنه برده و ترجمه نمود.
مدیر اجرایی مجمع عالی حکمت اسلامی افزود: حاصل تلاش های فلسفی علامه کتاب های بدایه الحکمه و بعد از آن نهایه الحکمه شد که تاکنون اثری نتوانسته جای آنها را بگیرد. اما از مهم ترین اثر علامه کتاب شریف "المیزان" در تفسیر قرآن کریم می باشد. مقام معظم رهبری مدظله العالی در خصوص شخصیت علامه می فرمایند: " مرحوم علامه طباطبائی در تنوّع دانشی انصافاً کمنظیر است. در طول تاریخ، ما افرادی مثل شیخ طوسی، علّامهی حلّی و امثال اینها را داریم که تنوّع علمی دارند، امّا در زمان ما انصافاً کم است؛ یعنی بنده غیر از ایشان کسی را با این تنوّع علمی نمیشناسم. ایشان فقیه است، اصولی است، فیلسوف است، دارای غُور شدید در عرفان نظری است، عالِم به هیئت و ریاضیات است، عالِم برجستهی تفسیر و علوم قرآنی است ــ که در این زمینه انصافاً ایشان بینظیر است ــ شاعر است، ادیب است، در علم انساب، علم نسب، ایشان یک فرد ماهر و فعّال است؛ یعنی از چیزهایی که مثلاً در کنار فلسفه یا عرفانِ آقای طباطبائی این را انسان می تواند نگاه کند، علم انساب است."
دکتر خراسانی در پایان این نشست گفت: علامه ره شاگرد پرور بود. شاگردانی را پرورش داد که بتوانند مباحث ایشان را گسترش دهند. احترام، ادب و محبت سرلوحه ارتباط علامه ره با شاگردانش بود. شاگردانش علاقه خاصی به ایشان داشته و حتی بعد از رحلت ایشان نیز این مرید بودن ادامه داشت.
