پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مدیر حوزه های علمیه برادران استان مازندران: زلالیِ اندیشه های شیعی؛ راهِ ورود حکومت علوی به مازندران. حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل زاده مدیر حوزه های علمیه برادران استان مازندران گفت: مردم مازندران جذبِ زلالی اندیشه های شیعی گشته و راه را برای ورود حکومت علوی به این دیار باز کردند. به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه های علمیه خواهران، مازندران، حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل زاده مدیر حوزه های علمیه برادران استان مازندران در نشست علمی تخصصی ویژه نکوداشت هفته مازندران که با حضور طلاب، اساتید و مبلغین حوزه های علمیه خواهران و برادران شهرستان جویبار برگزار گردید حضور یافت و به بیان چگونگی شکل گیری حکومت علویان در مازندران پرداخت. وی ابتدا با اشاره به مفهوم و سابقه مازندران در منابع تاریخی گفت: اصالتِ واژه مازندران در منابع تاریخی بیش از واژه تبرستان است. در واقع رواج واژه تبرستان، بعد از فتح این منطقه به دست اعراب بود و یکی از دلایل نامگذاری این استان به مازندران به خاطر پرپیچ و خَم بودن آن و پوشش این سرزمین از درخت بلوت (مازن) بود. حجت‌الاسلام والمسلمین اسماعیل زاده در ادامه افزود: مازندران در طول تاریخ، توسط حکومت ها با هدف فتح و سُلطه گری مورد حمله قرار می گرفت که هیچگاه این فتوحات تکمیل نشد و مهمترین دلیل آن عدمِ پذیرش از سوی مردم این منطقه بود. مدیر حوزه علمیه برادران استان مازندران با تاکید بر روحیه مقاومت و سُلطه ناپذیری مردم مازندران اظهار کرد: با ورود حاکمانِ بنی عباس و بنی امیه به مازندران، مردم این دیار نتوانستند اسلام اُموی و عباسی را هضم کنند در نتیجه زُلالی اندیشه های شیعه آنان را جذب کرده و راه را برای ورود حکومت علوی باز کردند. حجت‌الاسلام و المسلمین اسماعیل زاده همچنین گفت: عامل دیگری که در تشکیل حکومت شیعه تاثیر داشت، جریان بعد از شهادت امام رضا علیه السلام بود که در واقع پناهگاه و مأمنی برای سادات گشته و نقش بسیار عمیقی در ترویج تفکرات شیعه امامی داشتند. وی همچنین افزود: اخلاقِ نیک ساداتِ علوی و علمای شیعه در مازندران، عاملی برای ترویج شیعه گری و ارادت فراوانِ مردمِ این دیار به اهل بیت علیهم السلام بود. چنانچه در منابع تاریخی آمده که بعضی از اصحاب ائمه علیهم السلام از شاگردان علمای مازندران بودند که تالیفات و آثار برجسته ای هم از آنان به جای مانده است .