پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

به مناسبت ایام دهه فاطمیه، کانون پژوهشی مدرسه علمیه فاطمه‌الزهرا(س) بندرترکمن روز دوشنبه ۱۸ آبان‌ماه نشست علمی ـ تربیتی خود را در سالن جلسات مدرسه برگزار کرد. این نشست با حضور اعضای کانون پژوهشی و جمعی از طلاب فرهیخته همراه بود و خانم اشرف قانعی زارع، معاونت مالی مدرسه و مدرس حوزه، به ایراد سخنرانی پرداخت. محتوای سخنرانی خانم قانعی زارع در ابتدای سخنان خود با ذکر آیاتی از قرآن کریم و روایات اهل‌بیت(ع)، به تعریف «حیا» پرداخت و آن را صفتی مرکب از دو بُعد نفسانی و ایمانی دانست. ایشان با اشاره به آیات سوره احزاب و قصص، حیا را در گفتار، رفتار، نگاه و حتی خلوت انسان ضروری دانستند و تأکید کردند که «حیا کلید هر خیر است». وی سپس جلوه‌های حیا در سیره حضرت زهرا(س) را تبیین کرد و با ذکر روایت مشهور «إن لم یکن یرانی فإنی أراه»، عمق معنای حیا در نگاه فاطمی را توضیح داد. ایشان افزودند: «حضرت زهرا(س) نماد حیا و کرامت الهی بودند؛ حیا در نگاه ایشان تنها به ظاهر محدود نمی‌شد، بلکه ریشه در تقرب به خدا و مسئولیت‌پذیری اجتماعی داشت.» در ادامه، سخنران نشست به چالش‌های حیا در عصر فضای مجازی پرداخت و فرهنگ «نمایش، استوری و لایو» را از مهم‌ترین تهدیدها برای این فضیلت اخلاقی دانست. وی هشدار داد که انتشار بی‌ضابطه تصاویر و حضور بی‌قاعده در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند مرزهای خصوصی و عمومی را کمرنگ کرده و قبح گناه را در جامعه کاهش دهد. راهکارهای ارائه‌شده خانم قانعی زارع برای مقابله با این چالش‌ها راهکارهایی کاربردی پیشنهاد داد، از جمله: - بازخوانی سیره حضرت زهرا(س) در جلسات تربیتی و تبلیغی. - آموزش سواد رسانه‌ای برای طلاب و خانواده‌ها با تمرکز بر مدیریت پوشش، محتوا و زمان انتشار. - تولید محتواهای جایگزین با محوریت کرامت زن و مسئولیت اجتماعی. - الگوسازی از زنان مؤمن و فعال که در فضای مجازی حضور حیاگونه دارند. - تشکیل حلقه‌های نقد و بازبینی محتوا برای اصلاح آسیب‌ها و تقویت کرامت زن مسلمان. جمع‌بندی وی در پایان تأکید کرد: «حیا نه‌تنها مانعی برای فعالیت نیست، بلکه تنظیم‌کننده حضور مؤثر است. همان‌طور که در سیره حضرت زهرا(س) می‌بینیم، ایشان حضوری فعال، اجتماعی و تربیتی داشتند، اما با کرامت، با حیا و با وقار.» این نشست با استقبال اعضای کانون پژوهشی همراه شد و شرکت‌کنندگان ضمن طرح پرسش‌ها و دیدگاه‌های خود، بر ضرورت استمرار چنین برنامه‌هایی برای ارتقای سطح علمی و معنوی حوزه‌های علمیه تأکید کردند.