پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مسأله مهدويت و انديشه ظهور مهدي موعود (عليه السلام) مسأله اي اصيل ، ريشه دار وبا سابقه است كه هرگز با گذشت زمان كهنه و فرسوده نمي گردد در آيين مقدس اسلام كمتر مسأله اي را مي توان يافت كه به اندازه مسأله مهدويت بدان اهميت داده شده باشد. در آسيب شناسي فرهنگ مهدويت از منظر قرآن و روايات كه به بررسي و كاوش پيرامون آفات و آسيب ها و انحرافاتي كه در طول تاريخ بر پيرايه مهدويت نشسته است ، مي پردازد و چون اين مسأله در رابطه تنگاتنگ با آيات قرآن وكلام معصومين(عليهم السلام) مي باشد، از آن منظر مورد بازكاوي قرار گرفته است . هدف اصلي اين پژوهش شناساندن ومعرفي اين آسيب ها در جهت زدودن آنها در سطوح مختلف اجتماع مي باشد و براي نيل به اين هدف از منابع مختلف كتابخانه اي بهره جويي شده است . موضوع حاضر به روش توصيفي – تحليلي مي باشد . آسسيب هاي فرهنگ مهدويت را مي توان در چهار مقوله قرار داد . باورها كه شامل : دلسردي و يأس نسبت به ظهور ، ملاقات گرايي ، خرافه گرايي، مهدي ستيزي، آميختگي نشانه هاي ظهور با شرايط ظهور، زمينه سازي ظهور از راه گسترش ظلم وفساد ، عوام زدگي و سطحي نگري و... . ارزش ها كه شامل : بي ارزش شدن ارزش هاي ديني، نگاه احساسي وعاطفي به آموزه مهدويت ، عدم درك صحيح از اضطرار به حجت ، عدم كرامت و ارزش براي انسان ،عدم پيروي از نايب امام زمان(عج) ، عدم توجه به جايگاه و شأن رفيع امام عصر(عج) و..... . هنجارها كه شامل : انتظار منجي بدون تلاش براي تغيير، بي تفاوتي منتظران در قبال زمينه سازي، تعيين وقت براي ظهور ، شيوع ناهنجاري هاي رفتاري، عدم توجه به سبك زندگي مهدوي و... . نمادها كه شامل: شادي هاي كاذب در جشن نيمه شعبان، تجاري كردن اماكن مذهبي ، عدم توجه به بعد معنوي مناسبت هاي مذهبي ، ايجاد چهره اي خشن از حضرت مهدي(عج) ، پخش موسيقي هاي شبهه ناك در مراسمات و..... . آسيب هاي يادشده پيامدهايي را در پي دارد به يقين ، كسب آگاهي در باب آسيب هاي زمان غيبت ،باعث درك بهتر و عميق تر جامعه منتظر مي شود تا مردم از شرور در امان بمانند . .